Mauricio werd vanmorgen weer als eerste wakker en lag in no-time bij ons in bed. Kort daarna werd ook Mateo wakker en maakte Hans duidelijk dat t´ie naast hem moest komen liggen. Hij strekte zijn armpjes uit en drukte Hans strak tegen hem aan. Wat groeien we als gezin toch iedere dag hard zèg, ongelofelijk dat we dit zo mee mogen maken. Mauricio en Mateo gingen ieder om beurten naar Carlos kijken om te zien of deze ook al wakker was. Ze zijn ontzettend zorgzaam voor elkaar. Toen Carlos zijn oogjes opendeed maakten ze ons dan ook direct duidelijk dat we Carlos uit bed moesten halen en ook bij ons in bed moesten leggen. Zo hebben we de eerste uurtjes van de dag heerlijk samen in bed doorgebracht.

Toen het hele ritueel weer begon heeft Hans even op internet gekeken en zag dat er weer veel reacties waren, dus weer lekker om te lezen als de kids aan het spelen zijn. Maar eerst maar eens lekker uitgebreid ontbeten en dat hebben we geweten. Wat hebben ze vanmorgen gegeten, vooral Mateo heeft voor zijn doen heel veel gegeten. Geen van drieën heeft vanmorgen nog gehuild en alledrie hadden ze de grootste lol.

Terug in de kamer had het hotelpersoneel een stapel Spaanse kranten weggelegd, waarin de oorlog in Medellin was weergegeven. Er zijn tot op heden 18 doden gevallen en 34 zwaar gewonden. Zoals wij gisteren al meldden vindt deze strijd plaats in wijk 13, de wijk waar ook George woont. Afgelopen maandag hebben wij zijn wijk nog bezocht en hebben daar foto´s van gemaakt, omdat onze kinderen daar vroeger ook hebben gewoond. Dit is dus het gedeelte waar George woont, de strijd woedt in een hoger gedeelte van wijk 13. Voor diegene die Spaans kan lezen: zie www.eltiempo.com

Omdat Angela gisteren had verteld dat we vandaag beter nergens naartoe konden gaan zijn we in het hotel gebleven en zijn lekker naar het zwembad gegaan. Eerst werd in de hotelkamer het hele circus aangekleed, dus zwembroekjes en badjasjes aan, zwembandjes opblazen en op weg naar La Piscina (Het zwembad).

Bij het zwembad bleek er sprake te zijn van een Nederlandse kolonie. Berry en Angelique zaten er met Miquel, maar ook Esther en Theo met Luis waren in het zwembad. Zij zijn gisteren aangekomen en hebben morgen de overdracht van Carlos. Een spannende dag dus, maar zij hebben het al eerder meegemaakt bij Luis en waren dus al voor de tweede keer in Colombia. Bij het zwembad werden de zwemvestjes aangetrokken. Carlos is een geboren Bay Watcher, dat kun je zo aan hem zien. Wat een charmeurtje is het toch.

Theo heeft ons in het zwembad gefilmd en onder de button Film is een heel kort filmpje te zien van de familie van Oosterbosch in het zwembad. De kids vonden het prachtig en schaterden het vooral in het bootje uit van het lachen. Na 2 uur met z´n allen in het zwembad te hebben gespeeld  (de hele Nederlandse kolonie) werd het tijd voor een groepsfoto.

Het was leuk om met deze groep zo samen te zitten in Colombia. We merken in dit deel van de stad echt helemaal niets van de onrust, dus niets om je zorgen over te maken. Onder het genot van een kopje koffie en spelende kinderen werden ervaringen uitgewisseld. Theo vertelde dat hij vond dat onze kinderen al zo rustig waren en zich zo op hun gemak voelden bij ons. Hij kon zich de vorige keer met Luis nog goed herinneren en dat was toch heel anders. Ook toen zaten ze met een paar families in het Sheraton, maar alle kinderen hadden toch echt wel meer tijd nodig gehad om zich zo op hun gemak te voelen als onze kids. Toch een voordeel als kinderen samen zijn en bij elkaar kunnen blijven. Kennelijk geeft dit eerder vertrouwen, want George had zich daar gisteren ook al over verbaasd. Toch weer leuk om te horen.

Tussen de middag hebben we in het hotel gegeten. Ondanks dat het een zakenhotel is, is het wel allemaal perfect geregeld. De kinderen hebben zelfs een cadeautje gekregen en regelmatig komt men vragen of ze nog iets voor ons kunnen doen. Ook de was wordt gratis gedroogd, hoewel we best snappen dat ze daar zelf ook belang bij hebben, anders hangen er 3 balkons vol met waslijnen en dat is in zo´n hotel niet echt de bedoeling. Maar voor hetzelfde geld verbieden ze dit gewoonweg en willen ze voor het drogen geld hebben, dus onze complimenten voor de samenwerking van Hogar met dit hotel. En we weten inmiddels dat je met 3 kinderen hééééél veel was hebt. Gerarda is dan inmiddels dan ook maar wat blij met de nieuwe machines die thuis staan te wachten op deze wasinvasie (insiders weten hoe groot deze machines zijn, want we kunnen alledrie de kinderen erbij doen). Nu doet ze het iedere dag nog met de hand, dus back to basic, zoals in Big Brother. Waarderen we straks weer de luxe van het Westers leventje.

Na de lunch hebben de kinderen op de kamer zitten knippen en knutselen. Vooral Carlos is een rasschilder en schildert dan ook alles onder. Mauricio past zich ook aan de hotelkamer aan en maakt van een waterfles een kinderstoeltje. Hoezo een inventief jochie?

Het is inmiddels 19.00 uur en we blijven op de kamer. We hebben eten gehaald en eten gezellig met z´n allen op bed. Zal er ook hier Studio Sport zijn?? Na het eten weer in bad en daarna naar bed. Omdat we al klaar zijn met het dagboek hebben we vanavond een lekker rustig avondje en kunnen we samen heerlijk op het balkon genieten van de zwoele avonden in Medellin met heel in de verte soms wat geschut, maar wat kan ons het schelen met zulke lieve poepies in bed…….

Morgen is het evaluatiegesprek met het ICBF en gaat de procedure definitief beginnen. We zijn benieuwd hoe de kinderen het zullen ervaren dat ze weer terug naar het ICBF  worden gebracht. Morgenavond weten we het en schrijven daarover in ons reisverslag van inmiddels al weer dag 9.