Vandaag zou het offday worden, waarbij de wet van Murpfy weer van zich deed spreken, welke wet zegt dat als er één ding fout gaat alles fout gaat. Toen we wakker werden waren de kinderen om een of andere reden niet echt in hum. Niet dat ze huilden of zo, maar ze waren niet zo vrolijk als anders en ook niet zo knuffelig. Ook bij het ontbijt aten ze niet zoveel als anders. Gerarda nam voor de verandering eens een omelet en hans een gebakken ei met ham. De avond daarvoor hadden we ´s avonds op het balkon aan de Franse kaas met stokbrood gezeten, waarbij Gerarda de brie wel erg vies vond. Normaliter is zij een liefhebber van Brie. Hans heeft nog wel een paar stukjes Brie op, maar is daarna ook overgestapt op de Camembert en een blauwschimmel. Na het ontbijt werd Hans echter zo ziek als wat, waarbij na 2 uur de WC toch echt opgezocht moest worden. Hij werd steeds beroerder en de buikkrampen heviger. Niet te hopen dat hij een fikse voedselvergiftiging opgelopen had, want morgen zouden we naar Bogata vliegen.

Omdat we de avond daarvoor de kinderen hadden beloofd naar het zwembad te gaan zijn we alsnog gegaan, maar het was koud, KOUD, voor Medellin niet te doen gebruikelijk. Dus dat zat ook al tegen. Toen de kinderen uit het zwem bad kwamen zaten ze dan ook te vernikkelen van de kou. Dat wordt in Nederland nog wat.

Gerarda zou net die dag gaan pakken, terwijl Hans zich met de kinderen bezig zou houden. Hij was echter zo beroerd dat dit niet echt ging. Bovendien waren de kids die dag echt ontembaar en deden alles wat nu juist niet mocht. Gerarda werd er echt helemaal gek van. Mateo bleek die dag een poe-poe trauma te hebben  en kon echt niet naar de wc. Hij heeft  vandaag ongeveer 1,5 uur op de wc doorgebracht zonder wat te kunnen doen. En zoals een goed moeder het betaamt kreeg Gerarda de schuld van Mateo dat hij niet kon poepen. Dus drama in huize Oosterbosch. Hans is ´s middags toch maar zo goed als zo kwaad het kon met Mateo en Mauricio in Oviedo gaan shoppen, terwijl Carlos lag te slapen en Gerarda aan het pakken was. Mateo en Mauricio kochten een lekker geurtje voor mama om ze eens lekker in de watten te leggen. Toen we terug kwamen gaven ze dat dan ook met veel charme aan mama, die weer helemaal smolt van hun koppies. Het waren toch wel schatjes, hoewel we soms op het punt komen, dat we ze net als “normale” kinderen achter het behang kunnen plakken.

Zoals we vertelden zijn we met de Nederlandse kolonie nog wel uit eten geweest, maar Hans kon echt geen hap door z´n keel krijgen, hoewel het wat al iets beter ging als ´s middags. Toen we thuis kwamen is hij als een blok in slaap gevallen en kon helaas het reisverslag niet meer schrijven. Foto´s zijn er die dag dan ook weinig gemaakt.